სამწუხაროდ, ჭიებით ინფექციისგან დაზღვევა ჯერ არ არსებობს და ძალიან მნიშვნელოვანია დროულად გამოავლინოთ მათი არსებობა თქვენს ორგანიზმში. პარაზიტებზე სისხლის ანალიზის გაკეთება დარწმუნებულია, მაგრამ შორს არის ერთადერთი გზა ორგანიზმში უცხო მიკროორგანიზმების არსებობის გასარკვევად. როგორ გავიგოთ, დამკვიდრდა თუ არა ორგანიზმში პარაზიტები? ამაში დაგეხმარებათ თქვენი საკუთარი ბიომასალები: შარდი, განავალი და სისხლი; და თანამედროვე სამედიცინო აღჭურვილობა.
ჭიების გამოჩენის ძირითადი ნიშნები და მათი გამოვლენის ანალიზების ტიპები
სამწუხაროდ, ჰელმინთები, ადამიანის სხეულში მოხვედრისას, ავიწყდებათ სხეულის მფლობელის გაფრთხილება მათი შემოჭრის შესახებ. სწორედ ამიტომ არის ძალიან მნიშვნელოვანი იმის გაგება, თუ როგორ უნდა დადგინდეს ორგანიზმში პარაზიტების არსებობა. უპირველეს ყოვლისა, თქვენ უნდა მოუსმინოთ საკუთარ თავს, რადგან, როგორც წესი, სხეული თავად გეუბნებათ დაუპატიჟებელი სტუმრების მოსვლაზე.
სხეულში ჭიების დასახლების ძირითადი ნიშნები:
- მუდმივი სირთულეები დაცლასთან დაკავშირებით - ხშირი ყაბზობა, რომელსაც თან ახლავს დიდი რაოდენობით გაზების გამოყოფა;
- რეგულარული დიარეა მწვავე ტკივილით მუცლის ქვედა ნაწილში;
- ძილის დარღვევა: ძილიანობა ან, პირიქით, უძილობა;
- ხშირი თავის ტკივილი და კუნთების ტკივილი;
- ანუსის ქავილი;
- კბილების გახეხვა ღამით;
- გაზრდილი მადის მქონე საკვებით გაჯერების განცდის ნაკლებობა;
- აპათიის და დეპრესიის გახანგრძლივებული შეტევები.
თუ თქვენ გაქვთ პარაზიტების არსებობის მინიმუმ ერთი ან ორი სიმპტომი, დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს. ინფექციონისტი, რომელიც მანამდე გამოიკითხა პაციენტთან, დანიშნავს აუცილებელ გამოკვლევას ჰელმინთებისთვის. პაციენტს შეუძლია მიიღოს ბიოლოგიური ანალიზი პარაზიტებზე ან დაეყრდნოს თანამედროვე სამედიცინო ტექნოლოგიას. ორგანიზმში პარაზიტების დიაგნოსტიკა მოიცავს შარდისა და განავლის ანალიზს, სისხლის ანალიზს, ენტერობიოზის სკრაპიას, პარაზიტების გამოსავლენად კი აპარატურულ მეთოდებს იყენებენ: ულტრაბგერითი, რენტგენი და კომპიუტერული დიაგნოსტიკა.
როგორ ტარდება ტესტები ჭიების იდენტიფიცირებისთვის
თავდაპირველად ტარდება პაციენტის პირველადი გამოკვლევა პარაზიტებთან დაკავშირებული სიმპტომების დასადგენად. გამოკითხვა აუცილებელია შემდეგი მონაცემების მისაღებად: დაავადების ხანგრძლივობა, ტკივილის ხასიათი და ინტენსივობა, ცხელების სიხშირე, მადის და ძილის ცვლილებების თავისებურებები. ამ ეტაპზე მთავარი პირობაა პაციენტის გულწრფელობა. კარგ სპეციალისტს, უკვე სიმპტომების აღწერით, შეუძლია დაადგინოს ინფექციის სავარაუდო წყარო, დაასკვნა, თუ რომელი ჰელმინთები ცხოვრობენ პაციენტის შიგნით და შესთავაზოს პარაზიტების შესაბამისი ტესტების ჩატარება.
კვლევების სახეები ჭიების იდენტიფიცირებისთვის:
- განავლის ანალიზი პარაზიტებზე. ექიმები პირველ რიგში დაინტერესებულნი არიან ადამიანის განავლით, რადგან განავლის ნიმუშს შეუძლია აჩვენოს მასში ჭიის კვერცხუჯრედის არსებობა. თუ პარაზიტულ ჰელმინთს ჯერ არ მოასწრო შთამომავლობის კვერცხების სახით გამოყვანა, ენტერობიოზის ანალიზი, რომელიც მედიცინაში ასევე მოიხსენიება, როგორც ჰელმინთების სკრაპი, ხელს შეუწყობს მისი არსებობის დადგენას. ეს მეთოდი საშუალებას გაძლევთ ამოიცნოთ ქინძისთავები - ყველაზე გავრცელებული პროტოზოული ჭიები, რომელთა ნაწილაკები რჩება ანუსის კანზე. ადამიანი, რომლის სხეულშიც ამ თეთრმა ჭიებმა დაიწყეს ცხოვრება, ჩვეულებრივ მიდის ექიმთან სიტყვებით: „ანუსი მტკივა" და, როგორც წესი, მყისიერად გახეხვა გაძლევს საშუალებას დადგინდეს ქავილის მიზეზი. დიაგნოზის გასარკვევად პაციენტს სთხოვენ სისხლის დონაციას პარაზიტების არსებობისთვის.
- სისხლის ტესტი პარაზიტებზე. განავლის დეტალური ანალიზიც კი ინფორმაციის შემცველობით ჩამოუვარდება დადასტურებულ მეთოდს - პარაზიტების ფერმენტთან დაკავშირებული იმუნოსორბენტი (ELISA), რომელსაც მედიცინაში სხვა განმარტება აქვს: სისხლის შრატის სეროლოგიური ანალიზი პარაზიტების არსებობისთვის. ELISA ანალიზი არა მხოლოდ ადგენს ჭიების არსებობას ორგანიზმში, არამედ აჩვენებს მათ რაოდენობას 90% სიზუსტით.
კიდევ ერთი დიაგნოსტიკური მეთოდი კარგად დაამტკიცა - ჰემოტესტი, რომელიც თითიდან ერთი წვეთი სისხლის გამოყენებით საშუალებას გაძლევთ ნახოთ სხეულში მცხოვრები ჰელმინთების მთელი სამყარო. თუ წინასწარი დიაგნოზი გულისხმობს ასკარის რეზიდენციას ადამიანებში, მაშინ, ELISA ანალიზის გარდა, საჭიროა სისხლის დონაცია ანტისხეულებისთვის.
პარაზიტული დაავადებების დიაგნოზს შესაძლოა დასჭირდეს არა მხოლოდ პარაზიტების სისხლის ტესტირება, არამედ სპეციალიზებული ინსტრუმენტები პარაზიტების უფრო ზუსტად გამოსავლენად.
პარაზიტების კომპიუტერული დიაგნოსტიკა
ბევრს აინტერესებს: შესაძლებელია თუ არა პარაზიტული ჭიების ნახვა საკუთარი თვალით? პარაზიტების დანახვა შეგიძლიათ მონიტორის საშუალებით ულტრაბგერითი ან რენტგენის გამოსახულებაზე. ასევე, ბიორეზონანსული დიაგნოსტიკა კომპიუტერის მეხსიერებაში აღწერს ადამიანის ორგანიზმში არსებული პარაზიტების დეტალურ სურათს.
პარაზიტების კომპიუტერული დიაგნოსტიკის სახეები:
- ბიორეზონანსული დიაგნოსტიკა არის უახლესი მეთოდი მოზრდილებში პარაზიტების გამოსავლენად. აპარატის რხევები ზუსტად მიანიშნებს ორგანიზმში პარაზიტების არსებობის შესახებ და დაადგენს მათი შეკრების ადგილს.
- Vega ტესტი არის გერმანული ელექტროაკუპუნქტური მეთოდი ჰელმინთური დაავადების გამოსავლენად. ხელზე ვეგეტატიური ტესტირების დახმარებით შესაძლებელია ჰელმინთის მიკროსკოპული ლარვების აღმოჩენაც კი.
- თორმეტგოჯა ნაწლავის ზონდირება პარაზიტებისთვის - ბიომასალის ამოღება ზონდის საშუალებით, რაც საშუალებას გაძლევთ შეამოწმოთ პარაზიტები სხეულის ყველაზე დაუცველ ნაწილში - კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში.
ეს უკანასკნელი მეთოდი მოითხოვს სხეულის მომზადებას გამოკვლევისთვის, ამიტომ ეს პროცედურა ტარდება ექსკლუზიურად საავადმყოფოში. მაგრამ პარაზიტებზე ტესტების გასავლელად სპეციალური მომზადება არ არის საჭირო. ერთადერთი, რაც შეიძლება დაგჭირდეთ, არის არ ჭამოთ პარაზიტების სისხლის დონორობამდე და არ დაიბანოთ განავლის ანალიზის წინ.
გასინჯვა შეგიძლიათ როგორც საჯარო, ისე კერძო კლინიკებში. რაც მთავარია, კვლევები პარაზიტების იდენტიფიცირებისთვის, ისევე როგორც დიაგნოსტიკა და მკურნალობა ექიმებს უნდა დაევალოს. არ არის საჭირო პრობლემის დამოუკიდებლად გადაჭრის მცდელობა, როგორ ამოვიცნოთ პარაზიტები, რათა არ გახდეთ რაიმე დიეტური დანამატის მსხვერპლი. მხოლოდ ექიმს შეუძლია გაიგოს, რომელი ტესტები აბსოლუტური სიზუსტით აჩვენებს, არის თუ არა ორგანიზმში პარაზიტები! პაციენტმა არ უნდა გამოიცნოს, როგორ ამოიცნოს უსიამოვნო მოიჯარეების არსებობა, მაგრამ სჯობს დროულად გადაამოწმოს და თავი დააღწიოს პარაზიტებისთვის სისხლის დონორობას.